بسمه تعالی
سیاست پدیدۀ تازه ای نیست که بشود از آن ارزان یاد کرد؛ رفتار اراد‌‌ی است برای دست یافت به اهداف پیشرو پدید می آید؛ فرایند هوشی و جریان فعّالی است در روند مدیریت های داحلی و عرصه های بین المللی که تحوَل ایجاد کند و فرایند رو به رشد را پویاتر و حرفه ای تر بسازد.
سیاست در اندیشه و مرام عده ای سهو و ساده تلقی است که به اغراق می پردازند تا روزگاری سهو بی خیالی را بگذزانند و بی حس تباه شوند.
چرا جامعه بعد از سی سال انقلاب به از هم پاشیدگی فکری و اجتماعی رسیده است و همه از هم دوری می جویند!؟ چه شده است که دولتمردان،چنین بی پروا به ملت خشم گرفته اند؟ چرا حکومتی که از اراده و همّت مردم شکل گرفته است به تمامیت خواهی و به استبداد رسیده است و از ملت فاصله گرفته و تضاد افکار و عقیده در اصول به وجود آورده است؟ آیا از بی بهره گی از خرد جمعی نیست؟
اندیشه ای که مبتنی بر عقل،منطق و بیداری نباشد غرض ورزی باشد نمی تواند سازنده و پاسگویی افکار دور اندیش و عدل و داد باشد،چنین اندیشه هایی به پیدایی نارضایتی و تضادهای نظری و فکری می انجامد، پایه های اجتماعی را سست و ارکان حکومت را زیر سؤال می برد و به چالش های نامتعارف می کشاند.
جامعه ای که امنیت یافت برای اینکه دوباره آن را از دست نداده باشد باید تمنای رفراندوم فکری ملت را خواند و ارج نهاد و به جوهرۀ قانون دموکراتیک اسلامی تن داد که چیزی جز هوشمندی فرهنگ زندگی و اجتماعی پیشرو نیست تا به رشد و بالندگی فردی و اجتماعی، با شعور حقیقی آن رسید.
برای رسیدن به چنین هوشمندی با وجود خبرنگاران آزاد اندیش و روزنامه نگاران حرفه ای امکان پذیر است.آنان کسانی هستند دیندار،آگاه و مو شکاف در عین حال مصلحت اندیش که خطا و فساد و خودسری را در دستگاه های دولتی و جامعه به حدالعقل ممکن می رسانند و نظام مدیریت جامعه را پویا قدرتمند و پایدار می سازند و در اندیشۀ مستدلی در کرسی بین المللی می نشانند و مؤثر می گردانند،با فراست ویژۀ خود زمینۀ رشد و تکامل و تشکیل احزاب قدرتمند و حقیقی را فراهم می سازند.جامعه ای که عاری از مطبوعات و احزاب حقیقی باشد اعتبار وجودی خود را از دست می دهد و پرت می ماند.
پیروزی قاطع اوباما در انتخابات،اتفاق شگفت انگیزی در تاریخ انتخابات آمریکا و جهان است.اتفاقی که می رود در جهان تأثیرگذار باشد و برخورد اندیشه ها را رقم زند. موفقیت در این عرصۀ کار زار با اندیشه ای خواهد بود که از علم و منطق مستدل و کامل و از کلام و لحن و بیان طبیعی و روشنی برخوردار باشد.
اکنون توپ با شوت خیلی حساب شده و دقیق و در عین حال ظاهراً زیبا از کشور آمریکا زده شده است که به دروازۀ کشورهای نشانه گرفته شده گل شود. اگر چه دروازه بان با تیزهوشی و هّم تمام،خوب و چشم گیر عمل نکند در مقابل دید جهانیان شکست فنی سختی در عرصۀ بازی سیاست حرفه ای بین المللی و جهانی بر کشور بازنده، تحمیل و پذیرفته خواهد شد.
مدام تأکیدم بود که در سیاست قمار نشود. چرا که قمار و سیاست آن بخاطر نکبت حرص و طمع سازیش همیشه و در همه حال هر شکل برد از شانس آن باخت است و در آن برد،هیچ معنا و مفهومی ندارد.
شتاب القائی حرص قمار قوی تر از فکر کسی است که باخت آن را تجربه کرده باشد و بتواند ازحرص باخت و از جاذبۀ شانس آن،خود را دور بسازد و فهم بیابد که برد،وعدۀ پوچ و شعار تمام عیار آن است.
این است که زندگی کسی که روی ایمان راسخ آن قمار کرده باشد با سختی و مشکل بسیار همراه است؛ برای اینکه ایمان و خرد،انسان را به دانش زندگی و هستی کنجکاو و جستجو گر و طاقت فرسا ساخته است. طبعاً همت والایی فراهم است که هر سختی و مشکلی تحمل شود بدون اینکه کوچکترین شکستی متحمل شود.
اکنون وقت آن است که باید حساب کرد،دقیق و بی خطا به راه افتاد تا به ایمان و عمل در استواری عقل و خرد رسید و زدود هر آنچه که ناحق و باطل است و این فقط در انتخابات باز و برابری ها میسر است که باید آن را ارج شمرد و بکار بست و از دست نداد. اما متأسفانه فقط به تمرکز قدرت در تحقق استبداد مطلق به مطامع خودشان اندیشه کردند.
اگر چه موقعیت باز و دموکراتیک واقعیت یافته باشد از حیث سواد و کمترین مدرک تحصیلی،من اولین کس خواهم بود که در تاریخ انتخابات جمهوری ایران و جهان کاندیدا خواهم بود و شاید آخرین باشم،تا ببینیم باز یافت دین و فلسفه،دین و سیاست،دین و ملیّایی،سیاست و هنر،سیاست و زندگی،جامعه و حقوق،جامعه و شکوفایی،جامعه و پیشرفت چیست و چگونه است که بخواهیم حقیقت وجود را درک نمود و کشور را رونق زرین داد.
آزادی که دین و علم در کنار هم از بر زرین خود به انسان می دهد به زبان روز سیاست،دموکراتیک است که همه حقوق همه احاد مردم جامعه و بشریت را به عین بیان می کند و آن پایۀ اجرا ست برای جامعۀ بهتر،پویاتر و با ثبات تر،چه عین آن در قانون قید شده باشد و چه قید نشده باشد.
سیاست در اندیشه و مرام عده ای سهو و ساده تلقی است که به اغراق می پردازند تا روزگاری سهو بی خیالی را بگذزانند و بی حس تباه شوند.
چرا جامعه بعد از سی سال انقلاب به از هم پاشیدگی فکری و اجتماعی رسیده است و همه از هم دوری می جویند!؟ چه شده است که دولتمردان،چنین بی پروا به ملت خشم گرفته اند؟ چرا حکومتی که از اراده و همّت مردم شکل گرفته است به تمامیت خواهی و به استبداد رسیده است و از ملت فاصله گرفته و تضاد افکار و عقیده در اصول به وجود آورده است؟ آیا از بی بهره گی از خرد جمعی نیست؟
اندیشه ای که مبتنی بر عقل،منطق و بیداری نباشد غرض ورزی باشد نمی تواند سازنده و پاسگویی افکار دور اندیش و عدل و داد باشد،چنین اندیشه هایی به پیدایی نارضایتی و تضادهای نظری و فکری می انجامد، پایه های اجتماعی را سست و ارکان حکومت را زیر سؤال می برد و به چالش های نامتعارف می کشاند.
جامعه ای که امنیت یافت برای اینکه دوباره آن را از دست نداده باشد باید تمنای رفراندوم فکری ملت را خواند و ارج نهاد و به جوهرۀ قانون دموکراتیک اسلامی تن داد که چیزی جز هوشمندی فرهنگ زندگی و اجتماعی پیشرو نیست تا به رشد و بالندگی فردی و اجتماعی، با شعور حقیقی آن رسید.
برای رسیدن به چنین هوشمندی با وجود خبرنگاران آزاد اندیش و روزنامه نگاران حرفه ای امکان پذیر است.آنان کسانی هستند دیندار،آگاه و مو شکاف در عین حال مصلحت اندیش که خطا و فساد و خودسری را در دستگاه های دولتی و جامعه به حدالعقل ممکن می رسانند و نظام مدیریت جامعه را پویا قدرتمند و پایدار می سازند و در اندیشۀ مستدلی در کرسی بین المللی می نشانند و مؤثر می گردانند،با فراست ویژۀ خود زمینۀ رشد و تکامل و تشکیل احزاب قدرتمند و حقیقی را فراهم می سازند.جامعه ای که عاری از مطبوعات و احزاب حقیقی باشد اعتبار وجودی خود را از دست می دهد و پرت می ماند.
پیروزی قاطع اوباما در انتخابات،اتفاق شگفت انگیزی در تاریخ انتخابات آمریکا و جهان است.اتفاقی که می رود در جهان تأثیرگذار باشد و برخورد اندیشه ها را رقم زند. موفقیت در این عرصۀ کار زار با اندیشه ای خواهد بود که از علم و منطق مستدل و کامل و از کلام و لحن و بیان طبیعی و روشنی برخوردار باشد.
اکنون توپ با شوت خیلی حساب شده و دقیق و در عین حال ظاهراً زیبا از کشور آمریکا زده شده است که به دروازۀ کشورهای نشانه گرفته شده گل شود. اگر چه دروازه بان با تیزهوشی و هّم تمام،خوب و چشم گیر عمل نکند در مقابل دید جهانیان شکست فنی سختی در عرصۀ بازی سیاست حرفه ای بین المللی و جهانی بر کشور بازنده، تحمیل و پذیرفته خواهد شد.
مدام تأکیدم بود که در سیاست قمار نشود. چرا که قمار و سیاست آن بخاطر نکبت حرص و طمع سازیش همیشه و در همه حال هر شکل برد از شانس آن باخت است و در آن برد،هیچ معنا و مفهومی ندارد.
شتاب القائی حرص قمار قوی تر از فکر کسی است که باخت آن را تجربه کرده باشد و بتواند ازحرص باخت و از جاذبۀ شانس آن،خود را دور بسازد و فهم بیابد که برد،وعدۀ پوچ و شعار تمام عیار آن است.
قمار،شراب سرخ تندی بر تشنه لب مستی
خمار است، هر دم پوینده ی سراب هستی
این است که زندگی کسی که روی ایمان راسخ آن قمار کرده باشد با سختی و مشکل بسیار همراه است؛ برای اینکه ایمان و خرد،انسان را به دانش زندگی و هستی کنجکاو و جستجو گر و طاقت فرسا ساخته است. طبعاً همت والایی فراهم است که هر سختی و مشکلی تحمل شود بدون اینکه کوچکترین شکستی متحمل شود.
اکنون وقت آن است که باید حساب کرد،دقیق و بی خطا به راه افتاد تا به ایمان و عمل در استواری عقل و خرد رسید و زدود هر آنچه که ناحق و باطل است و این فقط در انتخابات باز و برابری ها میسر است که باید آن را ارج شمرد و بکار بست و از دست نداد. اما متأسفانه فقط به تمرکز قدرت در تحقق استبداد مطلق به مطامع خودشان اندیشه کردند.
اگر چه موقعیت باز و دموکراتیک واقعیت یافته باشد از حیث سواد و کمترین مدرک تحصیلی،من اولین کس خواهم بود که در تاریخ انتخابات جمهوری ایران و جهان کاندیدا خواهم بود و شاید آخرین باشم،تا ببینیم باز یافت دین و فلسفه،دین و سیاست،دین و ملیّایی،سیاست و هنر،سیاست و زندگی،جامعه و حقوق،جامعه و شکوفایی،جامعه و پیشرفت چیست و چگونه است که بخواهیم حقیقت وجود را درک نمود و کشور را رونق زرین داد.
آزادی که دین و علم در کنار هم از بر زرین خود به انسان می دهد به زبان روز سیاست،دموکراتیک است که همه حقوق همه احاد مردم جامعه و بشریت را به عین بیان می کند و آن پایۀ اجرا ست برای جامعۀ بهتر،پویاتر و با ثبات تر،چه عین آن در قانون قید شده باشد و چه قید نشده باشد.
26/11/87
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر