آن دسته از روشنفکران و سیاستمداران داخلی و بین المللی که مسئله خارج شدن مذهب از حکومت را مطرح می کنند جریان خونین است که در واقع قدرت و حاکمیت را در برابر ملت تسلیح می کنند نگرش خوب و روشنی به آینده نیست.مطرح کردن این موضوع از سوی هر شخص که باشد در شرایطی که جو سیاسی مسموم می باشد جای تردید است. در حالی که در طول سی سال عمر انقلاب ایران تنها چیزی که از دین برقرار شده است فقه دین آنهم به شکل متحجرانه آن و عنوان غلط بلند پروازانه صدور انقلاب متحجر را بوده است در صورتیکه دین بیشترین توجه را به حقوق بشر و حقوق شهروندی و دیگر ادیان و مذاهب و مناظره های علمی و موضوعات مطرح بین المللی دارد که هیچ وقت مورد توجه حاکمیت جامعه ما قرار نگرفته است.
اگر حقیقتا روح دین حاکم می شد که زندان سیاسی نداشتیم و مانعظهور و رشد اندیشه های سیاسی و دینی نمی شدند و شرایط ماورای وضعیت کنونی می شد.
به عنوان وظیفه انسانی خود به روشنفکران و سیاستمداران بین المللی و ملت و دولتمردان ایران هشدار می شود از اندیشه های فاجعه آمیز دوری کنند. هنوز فرصت است و می شود موضوعات داخلی ایران را به شکل صحیح و درست آنها حل و فصل نمود. منافع طلبی های سیاسی ارزش فاجعه های انسانی را ندارد که بخواهیم به هر در و پیکری به آنها دست بیابیم.در صورتیکه تن دادن مسالمت آمیز به حق و حقانیت های فردی و اجتماعی همیشه روی گشاده طبیعت بشری به چالشها و ناهنجارهای نادرست و نا به حق بوده است و می باشد راستی و درستی پدیده رشد اندیشه انسانی بشر است که می تواند جهان را به صلح و امنیت حقیقی آن هدایت کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر